Niedoskonały

Wszystko w porzadku

Fajna lubię takie

Po fajnym "Nieosiągalnym", wariacji na temat Kopciuszka przyszedł czas na "Niedoskonałego" - czyli nowoczesną wersję Pięknej i Bestii.

No i ta nowoczesność nie wyszła dobrze. Jeśli znajdziecie tam jakieś nawiązanie do tej baśni, to będzie ono niewielkie. On jest przystojny, ale po wypadku ma rękę w bliznach, ona przyjechała z Polski, i ma cięty język. Między nimi iskrzy. I wszystko byłoby fajnie, gdyby całość nie była taka powierzchowna(?). Nie znalazłam tu głębszych uczuć, z Simona żadna Bestia, a raczej nudnawy koleś. Majka swój cięty język straciła w 3rozdziale i jak zapowiadało się dobrze, tak skończyło się standardem. Oczwiście będzie trochę dram, trochę nieporozumień, jakaś choroba, jednak w pewnym momencie było tego za dużo, a jednocześnie to wszystko było takie miałkie, że wiało nudą.

Liczyłam na przyjemną, może przewidywalną lekturę, ale tutaj ta przyjemność i przewidywalność była okrutnie mdła. Chętnie bym odwiedziła jeszcze królestwo Martgonu, ale w wydaniu jakim zaprezentował się pierwszy tom.