Boston Celtics,Larry Bird i czasy, które nie wrócą

---

Boston Celtics,Larry Bird i czasy, które nie wrócą - Opis

BOSTON CELTICS LARRY BIRD I CZASY KTÓRE NIE WRÓCĄ Dan Shaughnessy Przed LeBronem Jamesem, przed Lakersami Kobiego i Shaqa, przed Chicago Bulls Jordana byli jeszcze oni: Boston Celtics. I Larry Bird. Zawodnicy dorabiający między sezonami, hale gęste od papierosowego dymu i liga zagrożona bankructwem. NBA lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w niczym nie przypominała marki, którą dziś zachwycają się miliony fanów na całym świecie. Kiedy więc Dan Shaughnessy dołączył do redakcji sportowej „Boston Globe”, nie przypuszczał, że będzie świadkiem rewolucji. Sezon ‘78–‘79 zakończył się dla Boston Celtics koszmarnie. Wyjątkowo niska lokata w lidze zatarła wspomnienie o złotej erze Billa Russella i ośmiu wygranych finałach NBA z rzędu. Ale to właśnie wtedy do drużyny dołączył Larry Bird. Dwa lata później w Bostonie świętowano kolejne mistrzostwo. Tak rozpoczął się powrót legendarnych Celtów. Prowadzona przez Larry’ego Birda, Kevina McHale’a i Roberta Parisha ekipa trzykrotnie sięgała po mistrzostwo. Widowiskowa gra przyciągała na mecze tłumy fanów, a setki tysięcy widzów z zapartym tchem oglądały pojedynki Larry’ego z Magikiem Johnsonem. Dan Shaughnessy znalazł się w oku zielonego huraganu. Jako dziennikarz jeździł tym samym autobusem co zawodnicy, spał w tych samych hotelach, siedział z nimi przy stole i pił piwo za piwem. Z bliska obserwował nie tylko dojrzewającą sportową potęgę, ale też ludzi, rodzące się przyjaźnie i braterską rywalizację. To jego wspomnienia z czasów, które już nie wrócą. Larry Joe Bird to amerykański koszykarz, występujący w lidze NBA na pozycji niskiego (...) więcej i silnego skrzydłowego, mistrz olimpijski 1992. Jeden z najwybitniejszych graczy w historii NBA. Pochodzi z ubogiej rodziny. Ma czterech braci oraz siostrę. Grał w Indiana State University (1975-1979). Został wybrany z numerem 6. w drafcie NBA przez drużynę Boston Celtics jeszcze w czasie studiów (1978). W drużynie „Celtów” zadebiutował rok później, po skończeniu college’u. Występował tam do końca swej kariery, nosząc numer 33. W pierwszym roku swych występów w NBA otrzymał powołanie do drużyny Wschodu na Mecz Gwiazd oraz zdobył nagrodę dla najlepszego debiutanta (1980). Pokonał w tej konkurencji rówieśnika – Magica Johnsona z Los Angeles Lakers. Ich, zapoczątkowana jeszcze w NCAA, rywalizacja o tytuł najlepszego koszykarza lat 80. przeszła do historii ligi. Bezpośrednio spotkali się w trzech finałach, w latach 1984, 1985 i 1987, a wymiennie grali w kolejnych dziesięciu, zdobywając wspólnie 8 tytułów mistrzowskich w dekadzie. Poza boiskiem byli i są do dziś wielkimi przyjaciółmi. Zaledwie dwa lata zajęło mu doprowadzenie swojej drużyny (Boston Celtics) z ostatniego miejsca w lidze NBA, do zdobycia mistrzostwa. W ciągu 13 lat występów w lidze, razem z Robertem Parishem i Kevinem McHale, trzykrotnie doprowadził swój zespół do mistrzostwa NBA (1981, 1984 i 1986), po dwóch ostatnich finałach Bird był wybierany MVP Finałów. Trzykrotnie został najbardziej wartościowym graczem (MVP) ligi, w latach 1984-1986. Trzykrotnie wygrywał konkurs rzutów z dystansu podczas All-Star Game. W meczach gwiazd wystąpił dwunastokrotnie, powoływany podczas każdego z pełnych sezonów rozegranych w lidze. W sezonach 1980/1981, 1981/1982, 1982/1983 i 1987/1988 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP fazy zasadniczej. Dane techniczne: Autor: Dan Shaughnessy Oprawa miękka Rok wydania: 2022, Stron: 320 Wymiary (mm) : 150x215 mniej