Transgresje Moniki Wetter

Monika jest trzydziestodziewięcioletnią kobietą, która chciałaby od życia czegoś więcej. Jest już w takim wieku, że chciałaby mieć dom, męża i gromadkę dzieci wesoło biegających. Niestety tak nie jest. Rzeczywistość ma się tak, że Monika od dziewięciu lat jest w związku nieformalnym z Krzysztofem, facetem po czterdziestce, który wcale nie chce się żenić, gdyż uważa że jeszcze nie jest gotów. Monika za namową swojej młodszej siostry Sabiny postanawia sama oświadczyć się Krzysztofowi.
Co z tego wyniknie?
Czy to dobry pomysł, aby stereotyp oświadczyn mężczyzny zostawić z tyłu?
Książkę czyta się dobrze. To lekka opowieść o życiu i karierze kobiety, która chce od życia więcej niż tylko nieformalnych związków. Razem z Moniką przeżywamy jej upadki, a później dopiero wzloty. To także znakomity przykład na to, że życie i uroda wcale nie kończą się wraz z ukończeniem trzydziestu lat. Wystarczy tylko o siebie zadbać, zmienić styl i jeszcze niejeden młodszy mężczyzna zapragnie się z nami umówić.
Jedynym minusem który łatwo wpada w oko, to niestety trochę za dużo opisów a za mało dialogów (...) więcej na początku, choć trzeba przyznać, że później akcja zaczyna się rozwijać i jest coraz więcej dialogów.
Książka króciutka, bo przecież dwieście stron przeczytać można bez problemu w dwa wieczory. Tak więc myślę, że kobiety powinny być zadowolone poznając tak szybko historię Kopciuszka, lecz trochę różniącą się od pierwotnej wersji tej bajki.
Brak rozdziałów, to chyba można zaliczyć do plusów, bo możemy przerwać czytanie w każdej chwili i nie musimy odczuwać tego dyskomfortu, że już tak niedaleko do końca rozdziału a ja muszę przerwać. Tutaj wydarzenia są od siebie rozdzielone po prostu odstępem.
Komu polecam: zdecydowanie jest to literatura kobieca, ale dla kobiet już dojrzałych przez wzgląd na losy i pikantne wydarzenia z życia głównej bohaterki.
Moja ocena: 9/10
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl mniej