Mitologia słowiańska i polska (Audiobook)

Mitologia słowiańska i polska (Audiobook) - Opis

Mitologia słowiańska i polska w nowej uwspółcześnionej redakcji Tomasza Rabsztyna.

Przełomowe i ważne historycznie dzieło, które przyczyniło się do popularyzacji badań nad wierzeniami dawnych Słowian. Autor zebrał w nim ogromną ilość informacji oraz dociekań wykorzystując wiele źródeł historycznych trudno dostępnych dla zwykłego czytelnika i przedstawił je w formie polemiki z różnymi badaczami. Do dziś jest ważną lekturą nie tylko dla studentów, ale również dla tych, którzy chcą poszerzyć wiedzę o kulturze Słowian. Dzięki nowej redakcji jest łatwiejsze w zrozumieniu dla współczesnych odbiorców.

Aleksander Brückner - slawista, historyk literatury i kultury polskiej. Jeden z pierwszych poważnych polskich badaczy kultury słowiańskiej. Mimo, że wiele prezentowanych przez niego poglądów zostało zweryfikowanych przez najnowsze badania, należy docenić jego ogromny wkład w naukę o kulturze. O autorze: Ur. 29 stycznia 1856 w Brzeżanach
Zm. 24 maja 1939 w Berlinie
Najważniejsze dzieła Dzieje kultury polskiej, Dzieje literatury polskiej, Historia literatury rosyjskiej, Encyklopedia staropolska, Słownik etymologiczny języka polskiego, Mitologia słowiańska,
Mitologia polska, Starożytna Litwa. Ludy i bogi

Historyk literatury i kultury polskiej, slawista, badacz dziejów języka. Pochodził ze spolszczonej rodziny niemieckiej. Profesor języków i literatur słowiańskich na uniwersytecie w Berlinie w latach 1881-1924, członek Akademii Nauk w Petersburgu, Pradze, Belgradzie i Sofii, a także Akademii Umiejętności w Krakowie i Towarzystwa Naukowego we (...) więcej Lwowie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości po I wojnie światowej za swoją pracę na rzecz kultury polskiej został uhonorowany przez polskie uniwersytety i instytucje naukowe, a w 1933 otrzymał złoty medal zasługi od społeczeństwa polskiego. Najbardziej spektakularnym dokonaniem prof. Brücknera było odnalezienie w Bibliotece Petersburskiej Kazań świętokrzyskich, ich opracowanie jako zabytku języka polskiego i opublikowanie (1890). W istocie jednak
największe znaczenie ma rozległość jego wieloletnich badań, umieszczenie dorobku kultury polskiej w kontekście rozwoju całej słowiańszczyzny, opracowanie krok po kroku w studiach szczegółowych i monograficznych dzieł i autorów głównego nurtu literatury polskiej (wyróżnić należy studium o Bogurodzicy, monografię Mikołaja Reja, czy oprac. pism Wacława Potockiego), a oprócz tego docenienie wagi np. literatury sowizdrzalskiej czy pogłębienie wiedzy na temat
kulturotwórczej roli polskich różnowierców (wyd. oprac. 1905). mniej