Nowe Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce

---

Nowe Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce - Opis

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce Wydanie IITytuł: Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce Wydanie IIAutor: praca zbiorowaISBN: 978-83-01-17992-2Ilość stron: 332Data wydania: 09/2017 (wydanie 2)Format: 20.5x29.0cmOprawa: MiękkaWydawnictwo: PWNTytuł: Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce Wydanie IIAutor: praca zbiorowaISBN: 978-83-01-17992-2Ilość stron: 332Data wydania: 09/2017 (wydanie 2)Format: 20.5x29.0cmOprawa: MiękkaWydawnictwo: PWNKsiążka zawiera ćwiczenia z kultury języka polskiego i ich rozwiązania.Omawia najbardziej typowe i najczęstsze błędy językowe popełniane przez Polaków. Jest wykładnią normy językowej – wszystkie zamieszczone w niej rozstrzygnięcia normatywne są zgodne z przyjętymi w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN pod redakcją profesora Andrzeja Markowskiego.To książka dla wszystkich, którzy pragną rozwijać praktyczną umiejętność posługiwania się językiem ojczystym i pogłębiać wiedzę o nim.Oto w zespole dydaktycznym kultury języka warszawskiej polonistyki powstało pod kierunkiem dr Katarzyny Kłosińskiej dzieło, które trzeba uznać za imponujący praktyczny aneks do wielkiego słownika poprawnej polszczyzny.Praktyczny, a zarazem imponujący erudycyjnym zapleczem, naukowymi komentarzami dołączonymi do wszystkich ustaleń normatywnych, inwencją i filologicznym rozmachem, intelektualnym polotem i ogólnohumanistycznym formatem intelektualnym, jasnością i klarownością wywodu.Każdy nauczyciel kultury języka dostanie do ręki podstawowe narzędzie (...) więcej pracy, w którym znajdzie dosłownie wszystko, co istotę tego przedmiotu stanowi. Bo też w największym moim przekonaniu książka ta powinna stać się ogólnopolskim podręcznikiem, i to kanonicznym.Wypełnia ona dotkliwą lukę dydaktyczną, którą do tej pory zastępowano – mniej lub bardziej udanymi – surogatami ćwiczeniowymi, nieuchronnie skazanymi na aż nadto wyraźną wybiórczość i subiektywność ujęcia.Prof. Jan Miodek, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego mniej