Polityka historyczna

---

Polityka historyczna - Opis

Czym jest polityka historyczna: globalnym fenomenem, który słusznie zaprząta uwagę historyków i polityków? Koniecznością, bez której nie da się wyrazić tożsamości zbiorowej ani opowiedzieć narracji o narodzie? Czy może jednym z modnych terminów współczesności, który teraz odwraca uwagę od istotnych problemów, a wkrótce zostanie zapomniany?
Rafał Chwedoruk, politolog specjalizujący się m.in. w najnowszej historii politycznej, próbuje ująć w ramy całość zjawiska, jakim jest polityka historyczna. Zadaje pytania o jej granice i zakres oddziaływania, o to, czyim zadaniem jej jest tworzenie i jaka jest jej prawdziwa natura. W obrębie polityki historycznej można odnaleźć zarówno wielkie spory historyków o interpretację przeszłości, konflikty ideologiczne między partiami politycznymi, jak też po prostu rewindykacje i roszczenia ekonomiczne uzasadniane wydarzeniami z przeszłości. Autor przygląda się genezie pojęcia polityki historycznej i sporom o nią w różnych państwach.
W książce Chwedoruka polityka historyczna jest tematem niejednoznacznym i skomplikowanym, a jako strategia niezwykle potrzebnym, bo jej zaniedbanie może okazać się niebezpieczne w skutkach. Szukając źródeł problemu w samej nauce o historii oraz odwiecznych próbach jej instrumentalizacji, autor balansuje między upolitycznianiem historii, w której fakty dostosowywane są do współczesnych narracji, a historyzacją polityki, w której sama przeszłość staje się polem walki dla rozmaitych stronnictw. Autor wskazuje, że stosunek do polityki historycznej w różnych państwach faktycznie nie pokrywa się z tradycyjnym (...) więcej podziałem na lewicę i prawicę. Spis treści:
Okładka
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Spis treści
Wstęp
01. Wprowadzenie. Historyczny pragmatyzm historii u źródeł polityki historycznej
1.1. Podatność historii na instrumentalizację
1.2. Użycie i nadużycie historii
1.3. Dzieje polityzacji historii
02. Antynomie i konflikty czasu dehistoryzacji jako uwarunkowania współczesnej polityki historycznej
2.1. Rewizjonizm, pamięć Holocaustu i kolonializmu
2.1.1. Próba rewizji interpretacji II wojny światowej
2.1.2. Zmiana statusu Holocaustu w nauce, kulturze i polityce
2.1.3. Europejskie dychotomie pamięci
2.1.4. Antykolonializm
2.2. Koniec utopii i rewitalizacja nostalgii
2.2.1. Utopia i posthistoria
2.2.2. Nostalgia i retrospekcja
2.3. Pamięć zbiorowa jako dehistoryzacja i depolityzacja
2.3.1. Historia a pamięć
2.3.2. Kryminalizacja i wiktymizacja przeszłości
2.3.3. Tożsamość i uniwersalizm
2.4. Przemiany w nauce o historii historia społeczna versus historia codzienności i heritage
2.4.1. Historia społeczna kontra Alltagsgeschichte
2.4.2. Heritage od konserwatyzmu do wielokulturowości
2.4.3. Intelektualny dandyzm deregulacja edukacji historycznej
03. Prekursorzy i początki pojęcia polityka historyczna
3.1. Prekursorzy
3.1.1. Polityka historyczna jako ultrahistoryzm polityczny Bronisław Trentowski
3.1.2. Historyczność polityki. Raymond Aron i politique historique
3.1.3. Nauka walcząca. Politics of History Howarda Zinna
3.1.4. Przeciw tradycyjnym historiografiom Bernard Magubane
3.2. Republika Federalna Niemiec polityka historyczna jako Historikerstreit
3.3. Polskie początki konserwatywne rozgoryczenie
3.3.1. Konserwatywny bunt geneza i początek kwestii polityki historycznej
3.3.2. Spór o sens i treść pojęcia
3.4. Rosyjska synteza
3.4.1. Polityka historyczna w ZSRR
3.4.2. Atrofia historycznego konsensu lat 90. XX w.
3.4.3. Narodziny i rozwój pragmatycznej polityki historycznej
3.4.4. Liberalizm polityka historyczna jako samooskarżenie
3.4.5. Konserwatyzm i nostalgiczny komunizm polityka historyczna jako samoobrona. Kwestia ortodoksji
04. Definiowanie i różne podejścia do problemu polityki historycznej
4.1. Definicje, pojęcie, badania naukowe
4.2. Podmiot, arena, działanie
4.2.1. Podmioty
4.2.2. Partie polityczne jako podmioty polityki historycznej
4.2.3. Działanie, arena i problem demokracji
4.3. Funkcje polityki historycznej
4.3.1. Legitymizacja, delegitymizacja, Vergangenheitspolitik
4.3.2. Rewindykacje i reparacje
4.3.3. Tożsamość, integracja, konfliktogenność
4.3.4. Historia jako argument
4.4. Polityka historyczna czy polityka pamięci
4.5. Politologia, nauki społeczne i polityka historyczna
4.6. Historia i historycy a polityka historyczna
4.7. Instrumenty polityki historycznej
4.7.1. Instytucje i prawo
4.7.2. Nauka i ideologia
4.7.3. Symboliczne aspekty polityki historycznej
4.7.4. Kultura popularna
4.8. Kategoryzacje polityki historycznej
4.8.1. Afirmacja, polityka żałoby, przemilczenie, periodyzacja
4.8.2. Prawica, lewica, polityka historyczna
Zakończenie
Bibliografia
Wykaz skrótów i akronimów
Przypisy mniej