Chirurg

Super

Co chwile ktoś umiera, a po śmierci najczęściej jego ciało spoczywa w mogile na cmentarzu i nikt nie pomyślałby, że takie ciało może kogoś jeszcze zainteresować.
Kiedy Martynka na swoje dwunaste urodziny dostaje wymarzonego króliczka, nie może się nim nacieszyć, jest zachwycona i uważa, że jest to najlepszy prezent na świecie. Popołudniem postanawia iść narwać mu trawy na pobliską łąkę i niestety już nigdy nie wraca, jej ciało znajduje przypadkowy człowiek na tej samej łące, na której rwała trawę, dziewczynka nie żyje, a do tego jest strasznie okaleczona. Pozostaje jednego pytanie, kto posunął się do takiego czynu?
Nie czytając opisu z tyłu, zabrałam się za lekturę i może to właśnie dlatego książka wstrząsnęła mną już w piątym rozdziale, morderstwo małej dziewczynki i jej straszne okaleczenie jest dla mnie nie pojęte, sama jestem matką i nie wyobrażam sobie mojej córki na miejscu Martynki. Na początku miałam dwóch podejrzanych, potem zaczynało być ich coraz więcej, zaczęłam też podejrzewać, że ktoś inny zabił, a ktoś inny okaleczył, rozwiązanie tej zagadki nie należało do (...) więcej najłatwiejszych.
Całość trzyma w napięciu, ukazuje nam, jakie na świecie są dewiacje, zachwycanie się trupami, współżycie z nimi, dla nas jest to nie do pomyślenia, ale tacy ludzi są i dobrze się ukrywają, może nawet taka osoba jest wśród nas.
Trochę nie podoba mi się to, że za dużo osób tutaj umiera, przez co wiele wątków się zamyka, niestety zakończenie nie jest spektakularne, spodziewałam się czegoś innego, ponieważ cała książka była bardzo emocjonująca a zakończenie raczej spokojne. Jestem pewna, że można było historie pociągnąć tak, że jeszcze ostatnim zdaniem mocno wstrząsnęłaby czytelnikiem.
Książka porusza bardzo trudne tematy seksualne, pokazuje myślenie młodych chłopców, mężczyzn w średnim wieku odrzucanych przez kobiety, a nawet księży, każdy ma swoje potrzeby, ale to nie uprawnia nikogo do zmuszanie kogoś do współżycia, lub wykorzystywania swojej pozycji, wzajemnie siebie szanujmy i słuchajmy swoich potrzeb. mniej

Co tu dużo mówić koniecznie musicie ją przeczytać