Radio Silence

Frances ma już zaplanowaną swoją przyszłość. Wie, na jakie studia chce iść i co chce robić po nich. Jednak potem jej prace zostają zauważone przez autora jej ulubionego podcastu. Dostaje propozycję współpracy, by tworzyć rysunki do kolejnych odcinków. Czy to sprawi, że zacznie wątpić w swój plan?
Przez kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt pierwszych stron miałam wrażenie, że książka jest o niczym. Jasne, jest jakaś fabuła, ale do czego ona prowadzi? Jednak to mi nie przeszkadzało, bo miała w sobie to coś, co przyciąga czytelnika. Na dalszych stronach odrywamy, jakie tematy będą poruszane przez autorkę książki. Podejmowanie decyzji o swojej przyszłości, utrata bliskiej osoby, znęcanie się, swoja seksualność, szukanie samego siebie.
Podobała bardzo mi się formuła książki. Krótkie rozdziały tylko zachęcały do czytania. Do tego stopnia, że książkę pochłonęłam w dwa dni, a kończyłam ją po pierwszej w nocy. I to wtedy, kiedy miałam wcześnie wstać, więc to o czymś świadczy!
Książka też dość idealnie wgrała się w czasie z sytuacją w moim życiu. Obecnie mam zdecydować o swojej przyszłości i o (...) więcej studiach, jakie planuje podjąć. Przeczytanie tej książki utwierdziło mnie w moich głównych planach. Mam wrażenie, że gdybym przeczytała ją wcześniej lub później to powieść nie wywołałaby na mnie takiego wrażenia, bo nie mogłabym z taką łatwością utożsamić się z bohaterami.
Co do samych bohaterów – są oni dobrze wykreowani. Łatwo się można z nimi utożsamiać pod różnymi względami. Każdy znajdzie w tej książce kogoś, kogo polubi. Kogoś, kto może wskazać drogę na przyszłość.
Oczywiście polecam „Radio Silence”. To ważna książka. Ale mam jedno „ale” - zdecydowanie bardziej trafi ona do osób, które są tuż przed podjęciem ważnej decyzji co do studiów. Inne osoby mogą mieć problem ze zrozumieniem emocji bohaterów, bo po prostu ich problemy nie będą ich dotyczyć. mniej